Από το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019 και έπειτα από ομόφωνη απόφαση της Συνέλευσης των καθηγητών του Τμήματος Γλώσσας, Φιλολογίας και Πολιτισμού Παρευξείνιων Χωρών του Δ.Π.Θ. στις 28-6-2018, αποφασίσθηκε να συμπεριληφθεί στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών και στο δεύτερο έτος ένα νέο μάθημα με τον τίτλο «Εκμάθηση της Ποντιακής Ι & ΙΙ», το οποίο διδάσκεται σε δύο διαδοχικά εξάμηνα (στο τρίτο και τέταρτο), ως μάθημα ελεύθερης επιλογής. Η εκμάθηση της Ποντιακής, για πρώτη φορά, προσφέρεται ως αυτοδύναμο πανεπιστημιακό μάθημα σε ενδιαφερόμενους φοιτητές και φοιτήτριες με στόχο την εκμάθηση αυτής της ελληνικής ποικιλίας με το μεγάλο ιστορικό βάθος, συμβάλλοντας στην μελέτη, την καλλιέργεια και την διάδοσή της ώστε να μην χαθεί και σβήσει.
Στο μάθημα έχουν δικαίωμα εγγραφής οι φοιτητές΄/ριες όλων των ετών του Τμήματός μας, πλην του πρώτου, και διδάσκεται από τον Αναπληρωτή Καθηγητή και Αναπληρωτή Προέδρο του Τμήματος, κο. Ηλία Κ. Πετρόπουλο, σε συνδιδασκαλία με την Καθηγήτρια Ισπανικής και Ιστορικής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου του Cambridge, κα. Ιωάννα Σιταρίδου. Από το ακαδημαϊκό έτος 20219-2020 και έπειτα από ειδική απόφαση της Συνέλευσης του Τμήματος προσκαλούνται για να πραγματοποιούν διαλέξεις στα μαθήματα οι πιστοποιημένες από το ΥΠΕΠΘ εκπαιδεύτριες της Ποντιακής διαλέκτου κυρίες Παναγιώτα Ιωακειμίδου & Αρχοντούλα Κωνσταντινίδου.
Η διδασκαλία της ποντιακής υλοποιείται μέσω της παιδαγωγικής της διαγλωσσικότητας (translanguaging) και με στόχους τον κριτικό γραμματισμό και την κοινωνιογλωσσική ενημερότητα. Βασικός στόχος του μαθήματος είναι η απόκτηση γνώσης της δομής της ποντιακής (φωνητική και φωνολογία, κλιτική και παραγωγική μορφολογία, σύνταξη) και κατ’ επέκταση η εμπέδωση των διακριτών δομικών στοιχείων της Ποντιακής σε σχέση με την Κοινή Νέα Ελληνική. Επιπλέον στόχοι του μαθήματος είναι:
(α) η ενίσχυση της κοινωνιογλωσσικής ενημερότητας για την ποντιακή και τη σχέση της με την πρότυπη νέα ελληνική όπως επίσης για την ποικιλότητα εντός του συστήματος της ποντιακής και γνώση των δομικών διαφορών μεταξύ διαφορετικών ποικιλιών της ποντιακής.
(β) η διεύρυνση της γνώσης τους για τα επικοινωνιακά πλαίσια όπου μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ποντιακή.
(γ) αναγνώριση των δομικών και λεξιλογικών διαφορών μεταξύ διάφορων υβριδικών μορφών της ποντιακής όπως αυτές μιλιούνται σε διαφορετικές κοινότητες και αποτίμηση της εναλλαγής και μείξης κωδίκων, της υβριδικότητας και τη διαγλωσσικότητας ως τρόπους παραγωγής κοινωνικοπολιτιστικά εντοπισμένων νοημάτων.
(δ) ευαισθητοποίηση για την πιθανότητα εξαφάνισης της ποντιακής λόγω της συρρίκνωσης του αριθμού των ομιλητών που την κατακτούν ως μητρική γλώσσα.
